டிப்ரசன் கவிதைகள்: வணக்கம் வாசகர்களே, மனதில் ஏதேனும் வலி இருந்தால் அதைச் சொல்ல எளிய வார்த்தைகள் கூட கடினமாகிறது. டிப்ரஷன் என்பது நம்மால் பார்க்க முடியாத ஒரு நிழல் போல் வாழ்கையில் ஒளிந்து கிடக்கும். சில நேரங்களில் மன அழுத்தம் நம்மை முழுமையாக உடைத்து விடும். அந்த நேரங்களில் எழுதும் கவிதைகள் தான் நம்மை நம்மால் புரிந்துகொள்ள வைக்கும். ஒரு வரி கூட நம்முடைய உணர்வை சொல்லி விடும்.
துன்பம் கொண்ட மனதுக்கு இந்த கவிதைகள் ஒரு ஒளி போல இருக்கும். நீங்கள் தனியாக இல்லை என்ற உணர்வை இந்த வரிகள் தரும். இந்த டிப்ரஷன் கவிதைகள் உங்கள் மன நிலையை வெளிப்படுத்த உதவும். உணர்வுகளை அடக்காமல் வார்த்தைகளாக மாற்றுங்கள்.
தமிழ் மனச்சோர்வு மேற்கோள்கள்
மனதில் பேசியது யாரும் கேட்கவில்லை
வாயால் சொன்னது யாரும் உணரவில்லை
மௌனமாய் இருந்தேன், வலிக்க வைக்கிறவர்கள் கூட
நான் அழுவதையும் புரிந்துகொள்ளவில்லை
சில நேரங்களில் நீ சிரிக்கின்றாய்
அது உண்மையில் சிரிப்பு இல்லை
வலி மறைக்கும் ஒரு முகமூடி
நீயே உன்னை மறைக்கிறாய்
மனச்சோர்வு என்பது கண்ணீரால் அல்ல
புன்னகையால் வெளிப்படும் ஓர் ஓட்டம்
நீ நல்லவனாக இருந்தால் மட்டும் போதாது
உன் வலியை யாரும் புரிந்து கொள்ள மாட்டார்கள்
வலி எல்லாம் சத்தமாய் வராது
சில நேரம் மௌனமாய் அழைக்கிறது
சிரிப்புக்குள் கண்ணீர் மறைந்து நிற்கிறது
அதை யாரும் கவனிக்க மாட்டார்கள்
தினமும் விழிக்கிறேன், ஆனால்
வாழ்க்கை மீதுள்ள ஆசையோ விழவில்லை
நாள்கள் நகர்கின்றன, நானோ நிற்கிறேன்
ஒரே இடத்தில், ஒரே மனநிலையில்
உதவி கேட்டதற்காக தவறானவனாகிவிட்டேன்
அதை நினைத்தால் இன்னும் மனம் நசுங்கும்
நம்பியவர்கள் தொலைந்தால் மட்டும் புரியும்
நம் எதிர்பார்ப்பு தான் நம்மை அழிக்கிறது
சொல்ல முடியாத வேதனை கண்ணீரில் வெளியேறும்
அதை யாரும் கேட்காமல் செவிகள் மூடிவிடும்
உணர்வுகள் இல்லாத உலகத்தில்
மனச்சோர்வே நண்பனாய் நிற்கிறது
நான் இல்லாத வாழ்க்கையிலே யாரும் கவலைப்பட மாட்டார்கள்
நான் இருந்தாலும் அவர்களுக்கு பயனில்லை
இதுதான் உண்மையான உணர்வழிந்த உண்மை
சில வாழ்க்கைகள் வேறுபாடின்றி தொடரும்
சில நேரம் உயிரோடு இருப்பதே வலிமை
உள்ளுக்குள் இறந்துவிட்டோம் என்பதை உணர்ந்தும்
வெளியே புன்னகையோடு நடந்தால்
அதற்கு பெயர் தான் மன உறுதி
கனவுகள் இருந்தன, ஆனால் வாழ்க்கை கலைந்தது
பெருமிதம் இருந்தது, ஆனால் மனம் இழந்தது
நம்பிக்கை இருந்தது, ஆனால் எதிர்ப்பார்ப்பு சிதைந்தது
இன்று வாழ்க்கை ஒரு பொய்யான பயணம்
பழைய நினைவுகள் தான் இன்றைய வலிகள்
நேசித்த மனங்கள் தான் தூரமான காரணங்கள்
நாம் கொடுத்த அன்பு ஒருபோதும் திரும்பவில்லை
அதை நினைத்தால் மனம் சிதறும்
துன்பம் ஒரு தோழன் போல ஒவ்வொரு நாளும்
அன்புடன் வந்து நம்மை கட்டியழைக்கிறது
வாழ்க்கையின் சிரிப்பு ஓர் உள்மன நகைச்சுவை
அது உண்மையா என கேட்கும் அளவுக்கு வலிக்கிறது
வெளியிலிருந்து வலிமையானவனாய் தெரிகிறேன்
ஆனால் உள்ளுக்குள் எப்போதோ உடைந்துவிட்டேன்
மனதை யாரும் கேட்க மறுக்கிறார்கள்
காதில் விழும் என் மௌனம் கூட மாயைதான்
அனைவருக்கும் உதவி செய்த பின்
மனச்சோர்வு தான் எனக்கு பரிசாக வந்தது
என்னிடம் இருந்த நம்பிக்கையையே நான் இழந்தேன்
தோல்வி அல்ல, ஒருவிதமான மரணம்
நேரம் ஓடுகிறது, நான் மட்டும் ஓட முடியவில்லை
என்னை சுற்றி உலகம் சுழல்கிறது
மனதிற்குள் ஒரு சாவும் வாழ்வும் போர்
நான் வெல்வேனோ என அறிய முடியவில்லை
பிறர் எதிர்பார்ப்பு நிறைவடையும் வரை
நாம் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம்
ஆனால் நம் எதிர்பார்ப்பு ஒருபோதும்
யாரிடமும் நிறைவடைந்ததில்லை
பாசத்துக்காக நான் இழந்த நிம்மதி
பிரிவுக்காக நான் இழந்த உயிர்
மௌனமாக இருந்த என் உறவுகள்
நாள்களில் மறைந்து விட்டன
எல்லோரும் நம்மிடம் எதிர்பார்க்கிறார்கள்
நாம் எதையும் எதிர்பார்க்கக்கூடாது என்பதே விதி
நம்மை புரிந்துகொள்ளாதவர்கள்
நம்மை தீர்மானிக்கிறார்கள்
மனம் தாங்க முடியாமல் அழும் போதெல்லாம்
ஒருவர் கூட அருகில் இல்லை
தோளில் கண்ணீர் விட ஒரு தோழன் தேடினேன்
அந்த தேடலே வலியாக மாறியது
நான் தவறு செய்தேன் என்பதில்லை
நான் நம்பினேன் என்பதே என் தவறு
நான் யாரையும் இழக்க மாட்டேன் என நினைத்தேன்
ஆனால் யாரும் என்னை ஏற்கவில்லை
கண்கள் புன்னகை பேசினாலும்
மனது மட்டும் கண்ணீர் எழுதுகிறது
இவ்வளவு பேர் சுற்றிலும் இருந்தும்
மனதிற்குள் எப்போதும் தனிமை
நல்ல மனசு வைத்தால் தான்
மனச்சோர்வுக்கு அதிக வாய்ப்பு
நீயும் நானும் பேசாமல் போன நாள்
என் மனதில் ஆயிரம் தடம்
Also Check:- ஆயுத பூஜை வாழ்த்துக்கள் – Ayudha Pooja Quotes in Tamil
பிரசவத்திற்குப் பிந்தைய மனச்சோர்வு மேற்கோள்கள் தமிழில்
பிறந்த குழந்தை சிரிக்கிறது
அதை பார்ப்பதற்குள் நான் அழுகிறேன்
எல்லோரும் சந்தோஷமாக இருக்கிறார்கள்
என் மனமே மட்டும் மௌனத்தில் இருக்கிறது
பிறப்பு என் உடலுக்கு வரமா ஆனாலும்
என் மனதுக்கு அது பாரமாக இருக்கிறது
எல்லோரும் "அம்மா" என்று அழைக்கின்றனர்
நான் யாரிடம் என் வலியை சொல்லுவது
இரவு முழுவதும் கண் விழிக்கிறது
அதற்குள் என் உள்ளம் மட்டும் தூங்குகிறது
பசிக்கின்ற உடலுக்கு உணவில்லாமல்
பசிக்கின்ற மனதுக்கு காதலும் இல்லை
பிறந்த குழந்தையின் மகிழ்ச்சி எல்லோருக்கும்
அம்மாவின் கண்ணீரை யாரும் கேட்கவில்லை
உணர்வுகள் கலங்கியிருக்கிறது
அதற்கு பதில் கொடுப்பதில்லை
எல்லோரும் குழந்தையை பாராட்டுகிறார்கள்
என்னை "மாறிவிட்டாய்" என விமர்சிக்கிறார்கள்
உடலின் மாற்றம் வாழ்க்கையா
மனதின் மாற்றம் மரணமா
கண்ணீரில் பழகிய நாட்கள்
புன்னகையுடன் முடிக்கப்படுகிறதா
தினமும் ஒரு போர் தான்
தாயின் சுமையை யாரும் மதிக்கவில்லை
நான் சாப்பிடவில்லை என யாரும் கேட்கவில்லை
குழந்தை அழுதால் மட்டும் ஓர் உலகம் குலுங்குகிறது
எனது வலி யாருக்கும் தேவையில்லை
அது ஒளிந்தே போய்விடுகிறது
மாறி போன மனநிலை புரியாதவர்களுக்கு
என் அழுகை சோம்பல் போல தெரிகிறது
உண்மையில் நான் இருக்கிறேன்
ஒரு சின்ன சத்தமில்லா சண்டையிலே
பிரசவம் பூர்த்தி அல்ல
அது ஒரு புதிய போரின் துவக்கம்
உடலோடு கூடிய மனமும் அழுகிறது
அதை கவனிக்க யாரும் இல்லை
நான் குழந்தையை கட்டிக்கொள்கிறேன்
ஆனால் என் மனம் என்னை விட்டுவிட்டது
நான் சிரிக்கின்றேன், ஆனால்
அந்த சிரிப்பு என் உள்ளத்திற்கே தெரியவில்லை
என்னை நான் ஏற்க முடியாத நேரம்
மற்றவர்கள் ஏற்குமா என கேட்கிறேன்
தலைக்குள் மழை பெய்கிறது
அதை யாரும் காண முடியவில்லை
பெரிய பொறுப்புகளுக்கிடையில்
சிறிய உணர்வுகள் மறைக்கப்படுகின்றன
தோளில் குழந்தை, உள்ளத்தில் சுமை
இரண்டையும் யாரும் பார்க்க மாட்டார்கள்
தாயானேன், ஆனாலும்
நான் என்னை இழந்துவிட்டேன்
இனி என் கனவுகள் பேச்சிலில்லை
குழந்தையின் தேவைதான் எல்லாம்
என்னை பற்றி பேசத் தோன்றவில்லை
நான் இன்னும் என் பெயரையே மறந்துவிட்டேன்
“அம்மா” என்று அழைக்கிறார்கள்
ஆனால் என் தனிப்பட்ட பெயர் யாருக்கும் தெரியாது
நிம்மதி என்பது ஒரு கனவாகி விட்டது
நாளும் என் உள்ளத்தில் இரவு தான்
மற்றவர்கள் சொல்வது “இது எல்லாம் இயல்பு”
ஆனால் என் மனத்தில் இது நரகம்
உணர்வுகளை எடுத்துவிட்டு, புன்னகை வைக்கச் சொல்கிறார்கள்
என் முகத்தில் பரிதாபம் தெரிந்தால் கூட
“இது ஓர் அம்மாவின் கடமை” என சொல்கிறார்கள்
அதுவே என் மன அழுத்தத்தின் வேராகிறது
என் உயிர் வளர்ந்து கொண்டிருக்கிறது
ஆனால் என் மனம் சிதைந்துவிட்டது
தாயாகியதும் ஒரு உற்சவமா
இல்லை ஒரு அமைதியான அழுகையா
மனத்தில் பட்ட காயங்களுக்கு மருந்தில்லை
உணர்வுகளை பகிர யாரும் இல்லை
குழந்தையின் எதிர்காலம் என்று சொல்லிக் கொண்டே
என் எதிர்காலம் மறக்கப்படுகிறது
நான் பழைய நானாகத் திரும்பவே முடியவில்லை
புதிய தாயாக இருத்தலும் வேதனையானது
சில வார்த்தைகள் என் மனதை துண்டித்து விட்டன
“பிறந்ததுக்கு பிறகு இது தான் சகஜம்” என்று
தூக்கமில்லாத இரவுகள்
சிந்தனையால் சுமையாவதற்கு முன்னால்
தாயாக இருப்பதை விட
மனநிலையை வாழவைக்கும் ஆதரவு தேவை
நான் நன்றாக இல்லை என்று சொன்னால்
சிரித்து விட்டார்கள், இது பெண்ணின் சக்தி என்றார்கள்
ஆனால் என் கண்ணீரில் ஒளிந்தது
ஒரு பாதிக்கப்பட்ட மனிதனின் அழுகை
Also Check:- மகளிர் தின வாழ்த்துக்கள் – Women’s Day Wishes
தமிழில் வாழ்க்கை மனச்சோர்வு மேற்கோள்கள்
தோல்வி வந்ததாலே நான் தவறில்லை
அதை ஏற்றுக்கொள்பவர்களே இல்லை
எல்லோரும் வெற்றியை மட்டும் பாராட்டுகிறார்கள்
வலி தரும் பயணங்களை யாரும் கவனிக்கவில்லை
சிறு குறைகளை பெரிதாக பேசுகிறார்கள்
உணர்வுகளைச் சொல்ல மறுக்கும் உலகம்
மௌனமாக இருப்பதே என் குற்றமாகிறது
அதற்குள் மனம் முழுவதும் சோர்வாகிறது
வாழ்க்கை தரும் ஒவ்வொரு பாடமும்
ஒரு விதமான உளவியல் போராட்டம்
நான் நடக்கிற பாதை உணரப்படவில்லை
பிறர் எதிர்பார்ப்பில் நான் மூச்சுவிட மறந்தேன்
நம்பிக்கையை விதைக்க வந்தவர்கள்
ஏமாற்றத்தை வெட்டி விட்டுச் செல்கிறார்கள்
நான் எதிர்பார்த்த ஒளி
நடுவே கறுப்பாக மறைந்து விட்டது
அருகிலிருந்தவர்களே தொலைந்துவிட்டார்கள்
அருகில் இருப்பவர்களும் வெறுமைதான்
மனதில் சுமையாய் காயங்கள் பழகின
வெளியில் எதுவும் தெரியாத மௌனம்
நான் விழுந்த இடம் தெரிந்தது
ஆனால் எழுவதற்கு கையை கொடுக்கும் யாருமில்லை
தோன்றும் சிரிப்பு நடிப்பாகி விட்டது
உண்மையான நானும் அழுதே கிடக்கிறேன்
மூச்சு எடுப்பதே ஒரு போராட்டம்
உறங்குவதில் நிம்மதி இல்லை
நீண்ட உறக்கமாவது வந்தால்
மீளவேண்டாம் என தோன்றுகிறது
வாழ்க்கை என்னைக் கேள்வி கேட்கவில்லை
நான் அதற்கு விடை சொல்ல வரவில்லை
நான் என் உள்ளத்தில் மட்டும் வாழ்கிறேன்
வெளியில் இருப்பது ஒரு உருவம் தான்
பிறர் கவனிக்கும் நிலைக்கு வர
நான் அழுததை உலகம் பார்த்துவிட வேண்டும்
மனதின் ஆழத்தில் பதிந்த வலிகள்
ஒவ்வொரு நாளும் குரோதமாக மாறுகிறது
நம்பிக்கையை மீண்டும் கட்டும் முயற்சி
ஒரு வீழ்ச்சி வழி தான்
வாழ்வின் meaning தேடிக்கொண்டே
காலங்கள் வீணாவதை கண்டேன்
வெளியில் எது சரியாக தெரியுமோ
அதற்குள் சிதைந்த மனம் தான் இருக்கிறது
நட்பு, உறவு, காதல், குடும்பம்
எதுவும் மனச் சோர்வில் துணை இல்லை
நான் பேசும்போது யாரும் கேட்கவில்லை
மௌனமானபோது யாரும் புரிந்துகொள்ளவில்லை
நான் விழுந்தபோது யாரும் அருகிலில்லை
நான் எழும்பும்போது அனைவரும் விமர்சிக்கிறார்கள்
ஒரு நாள் எல்லாம் சரியாகும் என்பதாய் சொல்வார்கள்
ஆனால் அந்த நாளை யாரும் காட்ட மாட்டார்கள்
நான் அந்த நாளுக்காக வாழ்வதே
ஒரு தவிப்பான இரவில் தவிக்கிறது
சிறு செயல்கள் மனதைக் காயப்படுத்தும்
அவை வார்த்தைகளுக்கு அப்பால் சென்று
அழுத நொடியை யாரும் மதிக்கவில்லை
அதை ரசிக்கும் விழிகளே அதிகம்
மனம் பேச விரும்புகிறது,
ஆனால் வாயால் முடியவில்லை
உணர்வுகளை வெளிக்கொணர மாட்டோம் என்று
உள்ளத்தில் அடக்கிக் கொள்வதில்தான் பழக்கம்
ஒருவரும் தேவையில்லை என்று நினைக்கும் நிலையில்
நீயே உனக்கு துணை என்பதாய் புரியும்
அந்த உண்மை கடுமையானது
ஆனால் அதுதான் உயிர்வாழ வைத்தது
நிம்மதியான தூக்கம் ஒரு கனவாகி விட்டது
மூச்சு எடுப்பதே ஒரு சுமையாகிறது
வாழ்க்கையை வெறுக்கவில்லை
ஆனால் வாழ்வது தான் சோதனையாகிறது
நாள்தோறும் சிரிக்கிறது,
நெஞ்சுக்குள் அழுகிறேன்
உண்மையாய் சொல்ல வந்தால்
அது புரிந்து கொள்ளக்கூடியவன் இல்லை
வலியை பேசாமல் விட்டால்
அது போய் விடும் என சொல்வார்கள்
ஆனால் பேச முடியாத வலி
மனதின் ஒரு பகுதி ஆகி விடுகிறது
மற்றவர்கள் பார்க்கும் வாழ்க்கை
வாசலில் வரை முடிகிறது
உணர்வுகள் அடங்கிய அறைக்குள்
ஒரு மனிதர் சிந்தனையுடன் சிதைகிறார்
நான் எதற்காக இருக்கிறேன் என்று கேட்கிறேன்
பதில் யாரிடமும் இல்லை
நான் கேட்கும் கேள்வியை
நான் கூட புரிந்து கொள்ளவில்லை
நாம் நினைக்கும் உலகம் இல்ல
நாம் எதிர்பார்க்கும் மனுஷங்களும் இல்ல
அதை உணர்ந்து வாழ்ந்தால்தான்
மனம் சோகம் அடையாமல் இருக்கும்
நான் தவறு செய்யவில்லை
நான் முயற்சித்தேன் என்பதே உண்மை
வாழ்க்கை அதை புரிந்துகொள்ளவில்லை
அதனால்தான் நான் அமைதியாக விட்டுவிட்டேன்
தமிழில் உணர்ச்சி மனச்சோர்வு மேற்கோள்கள்
உணர்வுகள் பேச தெரியாமல் போன நாள்
மனச்சோர்வு நெஞ்சில் நிழலாக நின்றது
சொல்லவே முடியாத சோகங்கள்
உள்ளே மட்டும் சத்தமாய் அழுகின்றன
நான் பேசவில்லை என்பதற்கான காரணம்
என் மனதை யாரும் கேட்கவில்லை என்பதே
புரிந்துகொள்ளாத இந்த உலகத்தில்
மௌனம் தான் என் பாதுகாப்பு
கண்ணீர் வந்தாலும் தடுக்க கற்றுக்கொண்டேன்
புன்னகையை போலவே அது வந்துவிடும்
நிம்மதியாய் இருப்பது தோல்வி போல தெரிகிறது
வெளிநிலையாய் சோகங்களை மறைத்துவிட்டேன்
நான் உணர்ச்சிவாதி என்பதற்காக
அழுகிறது என் மனம் மீண்டும் மீண்டும்
அதை எல்லாம் யாரும் கவனிக்கவில்லை
மனசோர்வுக்கு பேர் வைத்ததே உணர்வு
மனதில் பேசியது மட்டும் உண்மை
வாயால் பேசியது ஒட்டி வராது
வலி என்றால் உடல் மட்டும் அல்ல
உணர்வும் ஒரு பசுமை காயம்
வாழ்க்கையின் சோதனைகள் தாங்கத் தெரியும்
ஆனால் உணர்வுகளை மறைப்பதில்தான் சிரமம்
பேசாமலே தவிக்கும் இந்த உள்ளம்
புரிந்து கொள்ளும் இதயம் இல்லாமல் துடிக்கிறது
நான் உதவியை நாடினேன்,
அவர்களோ நகைத்தார்கள்
நான் உணர்ச்சி விட்டேன்
அவர்கள் தவறு என தீர்மானித்தார்கள்
நேரம் சென்றாலும் காயங்கள் குறையவில்லை
அதைப் போலவே உணர்வும் நிலைத்திருக்கிறது
மன அழுத்தம் எல்லாம் வழக்கமென்று சொல்வது
உணர்வுகளை இழந்தவர்கள் தான்
தன்னம்பிக்கையுடன் வாழ என்னால் முடியவில்லை
பிறர் பார்வையில் மட்டும் வாழ்ந்தேன்
நான் யாரோ என்று கேட்கும் முன்
நான் யாரென்று மறந்துவிட்டேன்
எதற்காக அழுகிறாய் என்ற கேள்விக்கு
பதில் என்னவென்று தெரியவில்லை
அது ஒரு உணர்வு – வார்த்தைகள் இல்லாதது
வலி மட்டும் தெரிந்த உண்மை
ஒரு புன்னகையில் பல வலிகள்
ஒரு மௌனத்தில் பல கதைகள்
உணர்வுகள் சிதைந்து போனபின்
மனமே சாவுக்குள் தன்னை மறைத்தது
நான் நம்பியவர்கள் என்னை புரியவில்லை
அதனால் நானே எனக்கொரு எதிரி
நான் கெட்டவனும் இல்லை, நல்லவனும் இல்லை
சாதாரண உணர்ச்சி மட்டுமே
மனதில் அடங்கிய வார்த்தைகள்
வெளியே வராமலே அழுது விட்டன
அதை யாரும் கேட்கவில்லை
ஏனெனில் அது சத்தமில்லாத சோகம்
நான் அடைந்தது தோல்வி அல்ல
உணர்வு இழப்பு தான்
நம் வலியை உணராதவர்கள்
நம் புன்னகையைக் கேலி செய்கிறார்கள்
நான் உணர்ந்த அந்த தருணம்
எனது உயிர் உடைந்து போனது போல
எனது கண்கள் மட்டும்
அதை வெளிப்படுத்த தெரியவில்லை
மனச்சோர்வு என்பது நோயல்ல
அது வெளிப்படாத உணர்வின் பெயர்
இருளில் மட்டும் வாழும் இதயம்
ஒளிக்கு பயந்துவிட்டது
நான் சிந்திக்கவில்லை,
உணர்ந்து வாழ நினைத்தேன்
அந்த உணர்வுகள் தான்
மனதை மூழ்கடித்துவிட்டன
எப்போதும் எதையாவது இழந்த உணர்வு
நெஞ்சுக்குள் இருக்கும் வெறுமை
வெளியில் சிரிப்பு இருந்தாலும்
அந்த உள்ளம் அழுதுகொண்டே தான் இருக்கிறது
நான் வாழ்கிறேன் என்பது உண்மை
ஆனால் வாழ்க்கையை அனுபவிக்கவில்லை
நாள்கள் ஓடுகின்றன,
நான் நின்றிருக்கிறேன் என்னும் உணர்வுடன்
பேச நினைக்கிறேன்,
ஆனால் வார்த்தைகள் வரவில்லை
அறிந்தவர்கள் அருகில் இருந்தாலும்
அறியாதவர்கள் போல நடந்தார்கள்
உணர்ச்சியோடு வாழ்ந்தவன்
உணர்வுகளால் அழுத்தப்படுகிறான்
அனைவரும் சொல்லும் வார்த்தை
“தயாராக இரு” – ஆனா எப்படி?
சில வார்த்தைகள் வலியாக அமைந்து விட்டன
சில நிமிடங்கள் வாழ்நாளாய் நினைவில்
அதில் இருந்து மீளவே முடியவில்லை
அதனால் தான் மனம் முடங்கிவிட்டது
நேரம் எல்லாவற்றையும் நிவர்த்தி செய்யாது
சில காயங்கள் மனத்தில் தேங்கிவிடும்
நீண்ட ஆயுளில் வாழ்ந்தாலும்
உணர்வுகள் சுருங்கி போகின்றன
தமிழில் மன அழுத்தம் பற்றிய மேற்கோள்கள்
மனத்தில் சொற்கள் சிதறும் போது
வாயால் பேசவே முடியவில்லை
வெளியே சிரிப்பாய் தெரிந்தாலும்
உள்ளே போராடும் நிஜம் தெரியாது
தன்னம்பிக்கை என்னை விட்டு விலகிவிட்டது
நீண்ட சுவாசம் கூட சோகமாகியுள்ளது
நிம்மதிக்கு ஒரு நூதன கனவு
அதை நான் தினமும் மிஞ்சுகிறேன்
பிறர் சொல்லும் ஒவ்வொரு விமர்சனமும்
மனம் மீது ஓர் ஒட்டாத காயம்
அதை மறைக்கவேண்டிய பாசம்
அதுவே என் சோர்வின் காரணம்
தோல்வி வந்ததற்காக வருந்தவில்லை
அதை ஏற்றுக்கொள்ள யாரும் இல்லாததே வலி
நான் பேசாமல் இருப்பதே தவறு என்கிறார்கள்
அழும் மனதை யாரும் கேட்கவில்லை
நீ எதற்காக சோகமாக இருக்கிறாய் என்று கேட்கிறார்கள்
ஆனால் பதில் தெரியவில்லை
மன அழுத்தம் எப்போது வந்தது என்றே
எனக்கு கூட நினைவில் இல்லை
சில சிரிப்புகள் நிஜமானவை அல்ல
அவை ஒரு முகமூடி மட்டுமே
உண்மையான முகம் தெரிய வரும்போது
மன அழுத்தம் தான் அந்த சாயம்
தினமும் விழித்து வாழ்கிறேன்
ஆனால் உள்ளே இறந்தபடி இருக்கிறேன்
வாழ்க்கை ஓடுகிறது என்பதே தவறு
நான் ஓரத்தில் நின்றே பார்த்தேன்
நட்பு, உறவு, அன்பு என எல்லாம்
முன்னிலைப்போல இருந்தது
மன அழுத்தம் வந்த பிறகு
அவை எல்லாம் நிழலாய் மாறின
நிம்மதியை தேடி செல்லும் பாதையில்
ஒவ்வொரு கனவுகளும் சிதைந்து கிடக்கின்றன
அவைகளின் இடையே நானும்
எங்கேயோ தொலைந்து விட்டேன்
நான் சிரிக்கிறேன் என்பதால்
நான் நலமாக இருப்பேன் என நினைக்காதே
ஒரு நாள் முழுக்க சிரித்தாலும்
ஒரு நிமிடம் மட்டும் நிம்மதியா இல்ல
மன அழுத்தம் எனும் பிணி
உணர்வுகளை சுடுகிறது தினமும்
உடல் சோர்வு வந்தால் ஓய்வெடுக்கலாம்
மனம் சோர்ந்தால் நிம்மதி கிடைக்காது
எது உண்மை, எது நடிப்பு என
பிரிக்க முடியாத நிலை
எல்லோரும் நடிக்கிறார்கள்
அதற்குள் நானும் ஒரு முகமூடி
பிரச்சனைகள் இல்லாத நாளில்லை
பிரச்சனைகளால் உண்டாகாத வலி இல்லை
அதைப் பற்றி யாரிடம் சொல்லலாம்
புரிந்து கொள்வோரும் இல்லை
பிறர் பார்வையில் வெற்றி வேண்டும் என்பதற்காக
நான் என்னை பலம் காட்டினேன்
ஆனால் என் உள்ளம் மட்டும்
தினமும் அழுதே கொண்டிருந்தது
சில இரவுகள் தூக்கமின்றி சென்றன
சில நாட்கள் அமைதியின்றி வாழ்ந்தேன்
அதில் சிரிப்புக்காக இடமே இல்லை
அந்த இடம் முழுவதும் மன அழுத்தம்
கடந்தது விடாமல் தொடர்கிறது
எதிர்காலம் பயமாகவே தெரிகிறது
இருப்பது ஒரு நிகழும் மௌனம்
அதில் நான் மட்டும் ஒளிந்து வாழ்கிறேன்
எதையும் அனுபவிக்க முடியவில்லை
நிம்மதியாய் சுவாசிக்க கூட முடியவில்லை
எல்லாம் சரியாக இருக்கும் என்றே சொல்கிறார்கள்
ஆனால் எப்போது என்பதை யாரும் கூறவில்லை
சில நாள் பேசாமலே இருந்தேன்
சில வாரம் சிந்தித்தே இருந்தேன்
நான் எதையும் புரிந்துகொள்ளவில்லை
நானே என்னை ஏற்கவில்லை
நீ நல்லவனே, நிம்மதியா இரு என்பார்கள்
ஆனால் நான் என்ன அனுபவிக்கிறேன்
என்று யாரும் கேட்க மாட்டார்கள்
அதுதான் உண்மையான வலி
வெளிநிலை செம்மையா இருந்தாலும்
உணர்வுகள் சிதைந்து கிடக்கின்றன
அவற்றை ஒருவரும் கேட்காதபோது
மன அழுத்தம் வளர்வது இயல்பு
இது ஒரு முடிவல்ல,
ஒரு தொடக்கம் கூட இல்லை
மனம் சோர்ந்த நிலையில்தான்
வாழ்க்கை நடக்கிறது போல
நான் சிரிக்கவில்லை என்பதற்கே
மன அழுத்தம் என்று பெயரிட்டு விட்டார்கள்
நான் சிரித்தாலும் உண்மை அல்ல
அதை யாரும் கண்டுபிடிக்கவில்லை
நான் நிம்மதியை இழந்த நாள்
மனதின் சுவரில் ஒரு சாயம் மாறியது
அதற்குள் நானும் மாறிவிட்டேன்
நான் நினைத்த நானே இல்லை
Also Check:- வாழ்க்கை கவிதைகள் – Life Quotes in Tamil
கடைசி வார்த்தைகள்
நான் நம்புகிறேன் இந்த டிப்ரஷன் கவிதைகள் உங்கள் உள்ளத்தில் சற்றேனும் இளமை உண்டாக்கும். மன அழுத்தம் எப்போது வருமென்று தெரியாது. நம்மை நாமே மவுனமாக்கும் அந்த நொடிகள் மிகவும் வலி தரும். சில வார்த்தைகள் அந்த மனநிலையை புரிந்து கொள்ள உதவும். அந்த நொடியில்தான் கவிதைகள் நம்மைத் தேற்றி விடும். உணர்வுகளை வெளிக்கொணர இது போன்ற வரிகள் உதவும்.
துக்கம் பேசப்படும்போது தான் அது குறைவடையும். ஒருவருக்கு கூட இந்த வரிகள் தேற்றமாக இருந்தால் அதுவே வெற்றி. நம் மனதை புரிந்து கொள்ளும் வார்த்தைகள் இந்தக் கவிதைகளில் இருக்கும். நீங்கள் தனியாக இல்லையென்று உணர செய்யவே இவை எழுதப்பட்டவை. இந்த கவிதைகள் உங்கள் மனத்தில் ஒரு நம்பிக்கை விதைக்கட்டும் என நம்புகிறேன்.
